De historische datum

door Rabbi Shabtai Slawaticki

The Alter Rebbe

Op 18 april 5505 werd in Lozne (Wit Rusland) Reb Schneur Zalmen van Liadi geboren. Reeds in zijn prilste jeugd gaf hij blijk van buiten­gewoon verstand en begaafdheid.
Zijn vader koos voor hem de beste leraren om hem in de Torastudies in te begeleiden. Deze merkten vlug dat zij niet in staat waren om zijn leergierigheid te bevredigen en stuurden hem naar zijn vader terug. Zijn naam verwierf weldra vermaardheid.
Een paar jaar later besloot Schneur Zalmen naar de Maggid van Medzeritch, de plaatsvervanger van de Baal-Shem-Tow te gaan, de bekende leider van het chassidis­mus. De Maggid, die de bovenna­tuurlijke gaven van de jongen op­merkte, hield zich speciaal met hem bezig en dirigeerde zijn leerpro­gramma. Hij werd vlug een overtuigd chassid. Daarna werd hij de stichter van een nieuwe «Shita» nl. CHABAD. Wij moeten ons in dit artikel tot één detail van deze le­vensbeschouwing beperken.


De Baal-Shem-Tow stichtte het chassidisme, een nieuwe weg om G‑d te dienen. Reb Schneur Zalmen heeft gewezen hoe men deze weg kan begaan. Daarvoor heeft hij Chabad gesticht. Chabad zijn de initia­len van Chochmah-Binah-Daas (wijs­heid-inzicht-verstand). Om G‑d te dienen moet men zich moeite ge­troosten. Het verstand moet het ge­voel beheersen, goede eigenschap­pen moeten geleid worden door het verstand. De mens mag zich niet tevreden stellen alleen met het dienen van zijn hart. Hij moet ook naar een logische en verstandelijke overtui­ging van het geloof streven. Geloven zonder verstand beïnvloedt de mens niet, zoals de dief die zich in moei­lijkheden bevindt en de politie vreest, zal hij ook G‑d om hulp bidden om gered te worden. Het geloof weerhoudt hem om te stelen.
Toen Schneur Zalmen na zijn ver­blijf in Medzeritch naar zijn schoon­vader terugkeerde vroeg deze hem ironisch: "Wat heb je bij de Mag­gid geleerd?"
"Ik heb geleerd dat er een G‑d in de wereld is": was het antwoord. "Zo!" zei zijn schoonvader "Is dat alles?" En hij riep het dienst­meisje en vroeg haar: "Is er een G'd op de wereld?" "Ja, heel zeker!": antwoordde zij.
"Zie je", zei hij tot Schneur Zal­man met zegevierende stem, "zij weet het zonder Maggid".
Daarop sprak Schneur Zalmen
"Zij zegt dat er een G‑d is en ik weet het!"
Om de mensen een beter begrip over de schepper te geven gaf Reb S.Z. een studie uit over Chabad. Het is zo geschreven dat niettegen­staande het een zeer diepzinnig werk is, het door iedereen kan worden begrepen.
Chassidisme is geen droge stu­die die het intellect van de mens verhoogt, maar het is een levendige studie, die het karakter van de mens verandert en die hem een manier van leven vol vreugde en inhoud aanwijst.
Daar waar het dagelijks leven geen diepere zin voor ons heeft, lijkt elke dag op de vorige. Men ver­drinkt in de alledaagse bekrompen­heid, zoals trots, jaloezie, gulzig­heid, een leven zonder voldoening  dat de mens aantrekt totdat hij he­lemaal verzwakt is en valt.

Het gebeurt echter ook dat een mens G‑d dient en naar zijn wetten leeft en zich van vele lusten onthoudt, maar het drukt op hem zoals een juk op zijn schouders. De studie van het chas­sidisme verleent hem een klaar beeld van Goddelijke goedheid, net zoals een mens de zon op mid­dagtijd helder ziet. De persoon voelt dan bij elke stap in zijn leven het speciale toezicht van de schepper. De kleine bekrompen alledaagse dingen nemen niet meer zoveel plaats in. Hij staat er nu boven en krijgt smaak in de Mitsvoth - geboden -, omdat hij hun betekenis begint te begrijpen en goede eigenschap­pen verwerft door deze geboden na te leven.
De liefde van Reb S.Z. voor elke jood was spreekwoordelijk. Hij ver­liet zijn huis om de eenvoudige men­sen op te zoeken. Hij vergeleek de gewone mensen met een waardevolle steen voordat hij geslepen wordt.
Zijn persoonlijkheid en manier van leven hadden een grote invloed op zijn omgeving.
Toch waren er mensen die hem niet begrepen en hem, zoals bij elke nieuwe weg, tegenwerkten. Zij zagen dat hij succes had en probeerden hem te dwarsbomen. Zij verraadden hem bij de Russische tsaar zeggend dat hij zich tegen het keizerrijk verzette. Op Soekot 5559 werd hij in Petersburg aan­gehouden. Hij liet zich rustig weglei­den. Hij wist dat hij de doodstraf kon krijgen. Op zijn gezicht was vastberadenheid en karaktersterkte te lezen. De staatslieden die zich met zijn proces bezig hielden, zagen dat ze met een groot mens te doen hadden, niet zoals de aan­klagers hem hadden beschreven. Zo werd hij op 19 Kislev uit de gevan­genis bevrijd.
Sindsdien werd zijn levensopvat­ting verspreid en de bevrijdingsdag werd een feestdag voor ons volk. De ketting van Chabad heeft zich tot heden voortgezet. De Rebbe woonde tot zijn overlijden in Brooklyn. Hij nam, net zoals zijn voorgangers, al­tijd de tijd voor elke persoon die zijn raad nodig had. Dagelijks stroomden brie­ven vanuit de hele werekd zijn bureau binnen.